14 Mart 2012 Çarşamba
13 Mart 2012 Salı
yalnız uyuyabileceğini hayal bile edemiyordum
Hafta sonu arkadaşım Konya dan misafirimizdi 2.5 yaşında dünyalar tatlısı akıllı mı akıllı kızıyla birlikte.Sanki onca yıl hiç ayrılmamış gibi rahat zaman geçirmiş olmamız gösteriyor ki biz dostuz kardeşiz.Bu güzel dostluk hiç bozulmasın.Yoğun bir hafta sonuydu ama yıllarca unutamayacağım bir hafta sonuydu. Çağın Aras'ın uykusu gelmişti ve bende her zaman uyuttuğum gibi ağzında emzik kollarımın arasında ufak ufak sallarken mink eşeğim ise saçlarımla oynuyor saçların tamamına ulaşamadığı zaman tekmeler havada uçuşuyordu. Arkadaşım çocuk uyutma tecrübesini benimle paylaşıp benimle cesaretlendirmemiş olsa şu anda bu yazıyı yazmak yerine ağrıyan kollarımı dinlendirmek için koltukta uzanıyor olacaktım. Yaşasın ağrımayan kollar....
Gelelim artık bebeğimin nasıl uyuduğuna:
Uyku sinyalleri vermeye başladığında (gözlerini,kulağını ve burnunu ovuşturmak,elindeki oyuncakları fırlatıp ağlamak, kucağa alınca sarılıp saçları darmadağın etmek gibi ) ağzına emziğini veriyorum yatağına yumuşak bir şekilde bırakıyorum,üzerine ince bir battaniye örtüyorum ve yanına da bir oyuncak bırakıyorum ki bunlardan birine alışsın ve zamanla emzikten de kurtulsun.
Sonra kapıyı aralık bırakıp odadan çıkıyorum 10 dk sonra geldiğimde uyumuş oluyor üzerini örtüp tekrar odadan çıkıyorum.
Bu şekilde uyuyan bebekleri çeşitli bloglarda okuyunca ben neden yapamıyorum diye üzülüyordum. Bebeğimizin ağlamadan uykuya dalmasına seyirci olmak gerçekten çok güzel bir duygu.
Şimdi düşünüyorum da uyusun diye yatağa bırakıp 5 dk ağlamasına izin verip sonra koşarak almanın ve denedim olmadı diye kendimi savunmamın hiç ama hiç affedilir bir yönü yok.
AĞLAYAN BİR BEBEK YOK ARTIK,SALLAMAKTAN VE TAŞIMAKTAN YORULAN KOLLAR DA VE EN ÖNEMLİSİ UYKUYA DALMANIN UZADIĞI ZAMANLARDA GERİLEN BİR ANNE DE.
MUTLU ANNE VE MUTLU OĞLU.
Selfiraz öncelikle sana çok teşekkür ediyorum mutlu bir anne olmamı sağladığın için ayrıca beni ziyarete geldiğin için.
11 Mart 2012 Pazar
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)